Ik krijg de laatste tijd steeds vaker vragen over aluminiumlegeringen die niet standaard op voorraad liggen in de West-Europese handel, zoals ENAW 5052, AA 6061 en ENAW 6060. Je vraagt je af: hoe komen ze aan deze legering? En wat zijn de alternatieven? Dat leg ik hieronder uit. Eerst iets over de achtergrond van deze vragen.
Aluminiumlegeringen in de stuklijst
Klanten krijgen vaak een tekening voorgeschoteld, waarbij in de stuklijst staat waar het product van gemaakt moet worden. In veel gevallen is het lastig om een voorstel te doen om de legering waarvan het product gemaakt is te wijzigen.
De consequenties van een wijzigingsvoorstel zijn natuurlijk niet direct te overzien: over hoeveel schijven loopt het voordat we bij de tekenaar/ontwerper zijn? Moet er opnieuw een sterkteberekening gedaan worden? Wat waren de eisen waarom men tot deze legering kwam, etc. etc. In het verleden heb ik regelmatig gehoord dat een simpele wijziging op een tekening, afhankelijk van de complexheid van het product en de impact die het heeft op de organisatie van de constructeur, gemakkelijk kan oplopen van honderd tot duizenden euro’s.
ENAW 5052: een oude aluminiumlegering
Een recente vraag ging om de legering ENAW 5052 , een legering die een 40-tal jaren geleden veel werd toegepast in Europa, maar sindsdien vervangen is door de legering ENAW 5754 vanwege o.a. de verbeterde productiemogelijkheden in de aluminiumindustrie. In Amerika en Engeland wordt deze legering nog wel vaak toegepast. Doordat er in de industrie ook met grote regelmaat gewerkt wordt voor deze landen, komt er zo nu en dan een vraag boven drijven.
Het probleem is dat het zelden gaat om grotere hoeveelheden, omdat deze gewoon te bestellen zijn bij de aluminiumproducenten. Meestal gaat het om kleine aantallen, vaak ook nog in verschillende afmetingen en dikten. Voor deze legering stellen we dan voor om EN AW5754 toe te passen. Als je de legeringen met elkaar vergelijkt en je kijkt naar dezelfde toestand (bijv. H22) van beide legeringen, dan zullen er kleine verschillen zijn in de chemische samenstelling en in de mechanische waarden zoals trekvastheid en rek.
Het grootste verschil in chemische samenstelling bij deze legeringen is het magnesiumgehalte: 2,5 voor ENAW 5052 en 3 voor ENAW 5754. Uiteraard zitten op deze hoeveelheden toleranties, waardoor er een overlap is. Hetzelfde geldt voor de mechanische waarden: ook hier zit een grote overlap per toestand, waardoor de toepasbaarheid van de alternatieve legering op dit gebied verantwoord is.
AA 6061: een Amerikaanse legering
Een andere vraag die ik vaak krijg betreft de legering AA 6061 die vooral in Amerika wordt toegepast. Hiervoor geldt in grote mate hetzelfde verhaal als in bovenstaande alinea. We adviseren vaak hier ENAW 6082 toe te passen, alhoewel de verschillen iets groter zijn dan bij de vergelijking tussen ENAW5052 en ENAW5754.
ENAW 6060 in plaatvorm?
De legering die in veel gevallen wordt toegepast als extrusieprofiel ENAW 6060 wordt met regelmaat gevraagd in plaatvorm. Ook hier moet je dan naar een alternatief zoeken, deze legering is namelijk niet verkrijgbaar als plaat. Hierbij komen ook weer andere zaken kijken, zoals anodiseerbaarheid en kleur na het anodiseren. Vaak wordt er dan voor gekozen om een anodiseerkwaliteit te nemen, bijvoorbeeld ENAW 5005. Deze legering geeft in anodiseerkwaliteit de beste resultaten om de kleur van de extrusieprofielen te benaderen. Door de andere chemische samenstelling, is het nagenoeg onmogelijk om bij naturel anodiseren dezelfde kleur te verkrijgen.
Zo zie je maar: voor elke vraag hebben we bij MCB wel een antwoord. Ook al is het zeldzaam.
Lambert.van.de.schans@mcb.nl 040-2088261