De historie van MCB (57): Doe jij het maar voort!

MCB doet een grondaankoop in Valkenswaard. Daarmee besluit het bedrijf definitief voor één plaats te kiezen als centraal punt voor de materialenopslag. Vijf hallen moeten er komen te staan, zodat men op termijn verlost is van al die plukjes MCB in de omtrek van Eindhoven.

Jan van Kempen prakkiseert zich suf hoe de nieuw te bouwen hallen het best ingericht kunnen worden en schetst en schetst. De capaciteit moet optimaal benut worden, maar je moet ook met je transportmiddelen bij de schappen kunnen en kunnen manoeuvreren met de spullen. Dat is zo eenvoudig nog niet. Bovendien kijkt Pa Van Kempen bij zoiets ingrijpends als de verhuizing naar Valkenswaard natuurlijk niet zomaar de andere kant op.
"Nee, jungske," zegt pa bij het zien van de schetsen, "bij Mercx deden we dat anders." En hij haalt een sigarendoosje tevoorschijn om de efficiënte aanpak van zijn voorgaande werkgever te schetsen. "Kijk, we zetten de buizen gewoon vertikaal. Dan kan er een hele partij op een meter staan. Dat is het voordeligst, want die meter heb ik van de gemeente gekocht, maar de rest tot aan Onze Lieve Heer is van ons!"

Het is overduidelijk een oplossing uit een ver verleden. Toen je met de hand nog een paar buizen uit de voorraad kon gaan halen. Nu gaat het over tonnen. Horizontale opslag is daar het enige antwoord op. Jan komt dan ook tot een geheel andere oplossing en rekent uit wat het ongeveer gaat kosten.
"Maar wat als het helemaal fout gaat?," pruttelt pa. "Dan zijn we dat bedrag kwijt en weten we hoe het wel moet." Dat is het moment waarop Pa Van Kempen loslaat: "Jungske, doe jij het maar voort!" Hij bemoeit zich nooit meer rechtstreeks met bouw en inrichting.