Hoogbouwproject: ‘Slechts’ 5 slapeloze nachten

Een diepnachtelijk uur. Een stoel onder de overkapping in de tuin en een sigaretje. Honden Veros en Wizard zitten er gezellig bij, een beetje verbaasd ook, vanwege het tijdstip. In totaal heeft Ruud Kramers tijdens het project circa vijf van deze slapeloze nachten gehad. Prakkiseren over oplossingen voor knelpunten in het hoogbouwproject in Valkenswaard, waar hij als programmamanager verantwoordelijk voor is. Begin 2016 stonden er goedkeurende handtekeningen onder de investering voor het hoogbouwmagazijn. Een jaar later werd de eerste order al uitgeleverd.

Best bijzonder dat budget en tijdspad nagenoeg zijn aangehouden als je hoort welke onvoorziene klippen werden omzeild. Dat begon al met aanpassingen aan het uiterlijk om de gemeentelijke bouwvergunning te krijgen. Daarna diende zich een ‘orenkrabbend’ bouwprobleem aan. Ruud: “De ondergrond bleek op een diepte van 10 à 12 meter te onstabiel voor de twee installaties in de noord- en zuidhal.” Dat kon je van tevoren niet weten? “Nee, zo diep was er nooit eerder geboord. Brabantse zandgrond.”

De koppen werden bij elkaar gestoken en de oplossing werd gevonden in het in de grond boren van zo’n 500 boorpalen van 16 meter. Ruud: “Om een idee te geven: de boorpalen onder de hoogbouw zijn dus hoger dan de installaties zelf die 15 meter meten.” Dit alles speelde zich ook nog eens af op de drempel van de bouwvak. Uiteindelijk werd een Friese bouwer gevonden die, net als andere betrokken partijen, wilde doorwerken en voor dit karwei een machine in Brussel had staan. Kleine voetnoot in het geheel is dat de machine er na 1,5 dag de brui aan gaf en vervangen moest worden…. Het boren en storten nam twee weken in beslag. 

Met de grondperikelen in het achterhoofd werd het bepalen van de vloerplaat onder de installaties extra precair. Ruud haalde er met zijn projectteam enkele specialistische bedrijven bij om dit samen met Fehr, de leverancier van de installaties, uit te puzzelen. Ruud: “Dat een vloerplaat minimaal verzakt in de loop der tijd is niet bijzonder, dat doen huizen ook, maar de plaat mag alleen gelijkmatig verzakken en zeker niet kantelen. Want dan springt de installatie op tilt. Over de gehele hoogte van de installatie mag er maximaal 5 mm afwijking zijn, ook naar de toekomst toe, na jaren en jaren van operatie.

Uiteindelijk hebben we gekozen voor twee afzonderlijke, relatief dunne vloerplaten onder elk van de installaties. Ze kunnen elkaar dan niet scheef trekken. Ook zijn twee afzonderlijke gebouwfunderingen voor de noord- en zuidhal aangelegd.”

Bij de inrichting van de hallen waren de verrassingen nog niet voorbij. Ruud: “De tekeningen van het bestaande gebouw kwamen niet altijd overeen met de werkelijkheid. Waterafvoerpijpen, elektriciteitsleidingen en riolering ontbraken soms of zaten op andere plaatsen dan ingetekend.

En in juni kwam ook nog die in Brabant beruchte bui met kolossale hagelstenen over. Gelukkig was het dak van de hoogbouw toen net dicht, maar de riolering nog niet. Gevolg was dat er rond de hoogbouw een zwembad ontstond en dat er honderden dode vogels opgeraapt moesten worden. Ook hebben we in die periode flinke problemen gehad met wegzakkende stelconplaten waar de vrachtwagens overheen moesten rijden tussen de twee hallen van de hoogbouw door.”

Hoe heb je de gestelde tijd en begroting toch kunnen aanhouden? Ruud: “Een kwestie van scherp inkopen, de juiste kennis in huis halen, héél nauw samenwerken, deadlines voor ogen blijven houden en oplossingsgericht handelen. Bij afwijkingen schakelden we snel: dit is de afwijking, wat zijn de consequenties, hoe lossen we het op, wie moeten we erbij halen?

We werkten echt vanuit een gezamenlijke verantwoordelijkheid voor het eindresultaat. En dat gold voor zowel de eigen medewerkers als de externe partijen. In totaal zijn er wel 300 mensen bij betrokken geweest. Ik denk dat we samen trots mogen zijn op dit niet alledaagse project. En ik heb ook wel de overtuiging dat de hoogbouw, want daar gaat het uiteindelijk om, de oplossing is voor wat we strategisch willen bereiken: korte levertijden van gezaagd langgoed.” 

Ruud is alweer met het volgende bezig, een veel kleiner project, met zijn eigen complexiteit. Is dat nog wel een uitdaging? “Ja, hoor, elk project heeft immers een doel, deadline en budget die je moet zien te behalen.” Gaat het weer lukken? “Daar gaan  we voor. Ik ben ervan overtuigd dat je samen veel kunt bereiken. Dat is het mooie van projectleider zijn: dat je niet op basis van een hiërarchische verhouding werkt, maar mensen moet zien te overtuigen en enthousiasmeren tot samenwerking. Daar ligt ook wel mijn kracht, denk ik, en dat vind ik leuk om te doen.”