“Ik was lang geleden op bezoek in het dorp van mijn moeder in Gambia. Daar zag ik families die geen kleren hadden, behalve een broek. Niet eens schoenen. Ik ging met ze praten, het was allemaal erg verdrietig, ze hadden gewoon geen geld voor kleren. Dus nu stuur ik een paar keer per jaar een container vol kleren en andere spullen die kant op. Deze keer met heel veel bureaustoelen van MCB, voor de school.”
Famara Fatty werkt in het magazijn van MCB, meestal bij de hoogbouw. Hij helpt op afstand de mensen in zijn geboorteland, onder andere met stoelen van MCB: “Ik las een bericht dat medewerkers van MCB tweedehands bureaustoelen gratis op mochten halen. Dus heb ik een brief gestuurd of ik ze allemaal mocht hebben. Toen ik had uitgelegd waar het voor was, mocht ik alle stoelen die over waren gratis meenemen.”
Hoe lang woon je hier?
“Ik woon nu bijna 14 jaar in Nederland, in Dommelen. Mijn vrouw was destijds op vakantie in Gambia en we werden verliefd. Ik ben eerst drie maanden op vakantie geweest in Nederland, dat ging goed. We zijn in 2006 getrouwd en hebben inmiddels twee dochters, van 8 en 11. Omdat mijn vrouw verpleegkundige is, moet ik regelmatig thuis zijn voor de kinderen. Ik heb dus vaak papadag, haha.”
“Ik werk nu ruim 2 jaar bij MCB. Ik had hier in 2010 al via een uitzendbureau gewerkt, maar toen het verkeerd ging met SAP hoefden de uitzendkrachten niet meer terug te komen. Ik ben toen bij DHL gaan werken en bij andere werkgevers, tot ik hoorde dat MCB weer mensen zocht. Ik hoefde niet lang na te denken, ik woon ook vlakbij.”
“Ik heb eerst via het uitzendbureau gewerkt, maar nu ben ik in vaste dienst. Ik ben ook echt blij bij MCB, het voelt als een familie. Ik vind dat belangrijk: ik heb zelf een grote familie waarmee ik alles deel. Het werk zelf is ook leuk. Ik zorg dat ik ’s avonds goed slaap, zodat ik ’s morgen fit ben als ik ga werken. Ik doe verschillende werkzaamheden, vooral bij de hoogbouw.”
Wat doe je allemaal voor het dorp van je moeder?
“Ik zamel al een paar jaar heel veel spullen in, vooral kleren, maar bijvoorbeeld ook boeken en meubels. Ik sla alles op bij mijn schoonouders en als ik een container vol heb, stuur ik hem naar Gambia. Dat is zo’n twee tot drie keer per jaar. Ik werk hiervoor met een logistiek bedrijf. Via Antwerpen of Rotterdam gaat mijn container per schip naar Afrika.”
“Ik heb zelf nooit in het dorp van mijn moeder gewoond, want iedereen die in Gambia wat wil verdienen gaat in de stad wonen. Mijn ouders ook. Nu kom ik er wel eens op bezoek. Mijn familie woont er en iedereen kent me daar. De kinderen komen op me afgerend: ‘Fatty, Fatty!’ Ze doen net of ik de president ben, haha. Ik heb niet veel, maar wat ik heb wil ik delen.”
“Ik ben ook blij dat MCB mij die stoelen heeft gegeven. Ik doe zelf ook graag mijn best voor MCB. Ik ben altijd positief, op het werk en thuis. Iedereen in de buurt kent me, jong en oud. Ze staan regelmatig aan de deur: ‘Ga je mee voetballen, Fatty?’ Prachtig toch?”