Heleen Brakenhoff: Vrouw tussen de mannelijke chauffeurs

“Toen ik zes was wilde ik al chauffeur worden. Een huisvriend van mijn ouders was dat namelijk ook. En dat was zó’n lieve man! Ik dacht: als je chauffeur wordt, krijg je een vriendelijk karakter.” Hoewel Heleen Brakenhoff (38) gaandeweg nog een paar keer van droom wisselde, is ze uiteindelijk inderdaad achter het stuur gekropen. Ze is de enige vrouwelijke chauffeur van MCB. 

Ze studeerde werktuigbouwkunde, ging de autotechniek in – “leek me handig voor als ik met pech langs de weg zou komen te staan” - haalde haar C- en E-rijbewijs en ging als chauffeur aan de slag bij achtereenvolgens een industriële bakkerij en een bloemist. “Ik reed tien jaar lang tussen Geleen en de bloemenveilingen in Naaldwijk en Aalsmeer. Dat werd me te saai. En te zwaar ook, want op de veilingen sjouwde ik me wezenloos met karren. Vandaar dat ik op zoek ging naar iets anders. En MCB sprak me erg aan, ik kende de vrachtwagens ook, die vielen me altijd op. Ook de spreuken achterop, zoals 

Bij mijn sollicitatie wilde teamleider Tino Chel me wel aannemen, maar hij zei ook: ‘Ik weet niet of de mannen je accepteren’. Gelukkig waren er geen problemen. Iedereen is aardig. En het werk blijkt helemaal niet zwaar.” Heleen had het ook gauw te pakken; ze hoefde in plaats van twee maar één week met een mentor mee te rijden. En bellen voor problemen onderweg? Dat zie je haar niet gauw doen. “Ik ben iemand die eerst zelf oplossingen zoekt, onderweg, bij klanten.” 

Hoe reageren klanten eigenlijk? “Wel verrast, ja, ze verwachten geen vrouw. Maar ik word overal goed bejegend. Klanten worden bij fouten ook minder boos op een vrouw dan op mannen. Dat werkt gewoon zo. Als je als vrouw tussen twee ruziënde mannen springt, stoppen ze ook.” 

Vind je het zelf leuk tussen de mannen? “Ja, hoor. Ik ben een gemakkelijk type, open, sociaal, meegaand. Wat ze me vragen, doe ik. Maar ik denk ook zelf na. Laatst had ik een rit die geografisch wel logisch was, maar qua belading niet. Toen heb ik gevraagd of ik de rit anders kon insteken, dan hoefde ik de lading niet driemaal om te wisselen.”

Heleen houdt van de vrijheid, zelfstandigheid en afwisseling in het vak. “En ik doe niet aan stress. Want dat maakt dat je uitvalt en misschien reageer je het onbedoeld op anderen af  en dat wil ik niet. Ik laat gewoon elke dag als een verrassing op me afkomen.”

 

En, Tino, had 6-jarige Heleen gelijk? Heeft ze een vriendelijk karakter? “Ja, hoor, ze is als vrouw een verademing tussen de mannen. Ik zou graag meer vrouwelijke chauffeurs hebben, maar eigenlijk liever nog meer Heleens…”